1aac. Kilatini iligawanywa katika Kilatini ya kweli, riwaya ya Kilatini, na neo-Latin: ya kwanza ilipewa jukumu la kutawala kwa Roma yenye silaha na ushindi; ya pili kwa kutawala kwa Roma ilivamia na kuenea tu kama kiti cha mtume; ya tatu kwa utawala wa Warumi ulioshindwa kabisa na Nordics, ambayo ni, kwa ulimwengu mpya mzuri ambao lugha mpya inahitajika. Mgawanyiko unaofaa, lakini ambao unafaidi ukweli sio idioms, ambayo jina mpya haitoi ufafanuzi, na tu linaweza kutoa tofauti. Kwamba lugha hii ya mpito kwa kweli iliitwa Romanza au Romana au vinginevyo, na sio Kilatini tena, hii kidogo ilikuwa kuijua; na wakati waliojifunza karibu na sisi walitaka kuionyesha yote huko Provence, ambayo ni, kwa lugha [xiii] ya oc, hizi zinafaa ukweli, basi walifanya makosa kidogo ya kusamehewa, wakitupa moja ya lugha za neo-Latin, ambayo ni ya kizazi cha tatu, kwa mama huyo anayedhaniwa kuwa wa kawaida ambaye alikuwa akitafuta, ambayo ni, kwa lugha hiyo ya kati, ambayo wakati huo anuwai ilizaliwa, kulingana na anuwai ya vitu ambavyo vilifanya, neolatine ya Italia, neolatine ya Gallic, Ispane na Daco-Romans.

1aac. Latijn was verdeeld in echt Latijn, Latijnse roman en neo-Latijn: de eerste kreeg de verantwoordelijkheid voor gewapende Romeinse heerschappij en verovering; de tweede viel onder Romeinse heerschappij binnen en verspreidde zich alleen als de zetel van een apostel; de derde voor de Romeinse heerschappij die volledig werd verslagen door de Scandinaviërs, dat wil zeggen, voor de prachtige nieuwe wereld waarin een nieuwe taal nodig is. Een geschikte indeling, maar die profiteert van de realiteit, zijn geen idiomen, waarvoor een nieuwe naam geen definitie geeft, en alleen het verschil kan maken. Dat deze overgangstaal eigenlijk Romanza of Romana heette of anders, en niet meer Latijn, dit was te weten; en toen degenen die bij ons in de buurt studeerden het allemaal wilden laten zien in de Provence, dat wil zeggen, in de [xiii] taal van oc, deze klopten met de waarheid, toen maakten ze de minste fout om vergeven te worden en gaven ons een van de neo-Latijnse talen, dat is de derde generatie, aan die zogenaamd gewone moeder die op zoek was naar, dat wil zeggen, naar die centrale taal, die op dat moment de variëteit werd geboren, volgens de verscheidenheid van dingen die het maakten, Italiaans neolatijns, Gallisch neolatijns , Spaanse en Daco-Romeinen.